Προσωπικές: δηλώνουν τα τρία πρόσωπα του λόγου(εγώ, εσύ, αυτός)
Κτητικές: δείχνουν τον κτήτορα, σε ποιον δηλ. ανήκει κάτι(μου, σου, του, της)
Αυτοπαθείς: δείχνουν πως το πρόσωπο που ενεργεί δέχεται το ίδιο την ενέργεια(τον εαυτό μου, τον εαυτό σου, τον εαυτό του)
Αυτοπαθείς: δείχνουν πως το πρόσωπο που ενεργεί δέχεται το ίδιο την ενέργεια(τον εαυτό μου, τον εαυτό σου, τον εαυτό του)
Οριστικές: ξεχωρίζουν κάτι από άλλα του ίδιου είδους(ίδιος, ίδια,ίδιο)
Δεικτικές: δείχνουν κάτι(τούτος, τούτη, τούτο, εκείνος, εκείνη, εκείνο κλπ)
Αναφορικές: αναφέρονται σε λέξεις που προηγούνται ή παραλείπονται (που(άκλιτο), ό,τι( επίσης άκλιτο-έχει υποδιαστολή για να ξεχωρίζει από τον ειδικό σύνδεσμο ότι), ο οποίος , η οποία, το οποίο κλπ)
Ερωτηματικές: ρωτάμε (τι(άκλιτο), ποιος, ποια, ποιο κλπ)
Αόριστες: όταν δεν ξέρουμε κάτι ή κάποιον(κάποιος, κάποια, κάποιο, ένας μια, ένα, τα άκλιτα κάθε, κάτι, τίποτε, ο δείνα, το παν κλπ)